Kevermes

Kevermes, położone w południowo-wschodnim rogu komitatu Békés, w pobliżu granicy węgiersko-rumuńskiej, ma historię sięgającą epoki brązu, o czym świadczą fragmenty ceramiki i groby z czasów Awarów odkryte w 1962 roku. Wieś została wyludniona po najazdach turecko-tatarskich pod koniec XVI wieku, ale została ponownie zasiedlona w 1815 roku przez plantatorów tytoniu pod przewodnictwem Sebőka Tököly'ego. Kevermes szybko się rozwijało, a jego populacja ustabilizowała się w połowie XIX wieku. Obecnie Kevermes zachowuje swoją przeszłość dzięki zabytkom, takim jak Kościół Rzymskokatolicki i pomniki historyczne. Jego najbardziej unikalną cechą jest megalit odkryty podczas orki na obrzeżach wsi. Prawie 160-centymetrowy kamień jest ozdobiony rzeźbionymi motywami przypominającymi te z kultur megalitycznych Europy Zachodniej, takich jak ryciny znalezione w komorze grobowej Gavrinis w Bretanii. Autentyczność kamienia została potwierdzona badaniami laboratoryjnymi, choć wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, w tym jak takie motywy znalazły się w Kevermes.